منتظر بایدن !

ظرف این دو هفته ،  بیشتر طرفهای داخلی ، اعم از منابع طالبان و منابع حکومت ، صحبت ازاین داشتند : تا سیاست آقای بایدن روشن نشود ، نمیتوان روی آینده جنگ وصلح در  افغانستان چیزی گفت !

درپیامها نیز این توقع وجود داشت که ریس جمهور تازه امریکا توجه عمیقی بمسایل افغانستان نماید  ، حتی که یک آواز خوان ازآقای بایدن خواست ، به حمایت خود از حقوق زنان درافغانستان ادامه بدهد. چیزیکه همیشه ودرین مدت بکلی فراموش شده بود ، رجوع بخود این ملت و

این مملکت بود.

اما حقیقت این است که صلح و آرامی وپیروزی را هیچ قدرت بیرونی نمیتواند و نمیخواهد که به کشوری تحفه و تقدیم نماید ،  هیچکس در غم ما نخواهد شد ، ما هستیم ،  که در جنگها ، در حملات زمینی وهوایی  ، در انفجارها و ترورها کشته میشوییم و پیوست به آن ، عزت و وقار خودرا و عزت بیرق مبارک خودرا در عرصه جهانی ازدست میدهیم .

 اگر پولیس پاکستان مارا در تورخم ساعتها معطل میکند و بیرحمانه با دنده بانگس میزند ، ‌اگر بخاطر گرفتن ویزای پاکستان مردوزن زیر پامیشوییم و میمیریم ، اگر ژاندارم ایرانی مارا به گلوله می بندد ، اگر قاچاقبران و دزدان مارا دربیابانها و جنگلها میکشند ورها میسازند ، اگر افغان در قایقهای بادی غرق و خوراک ماهی میشود ، اگر افغان رابشکل تحقیر آمیز ودر کمپهایی نگهمیدارند که غربیها حتی  به رهایش حیوانات شان راضی نمیشوند ، همه و همه تقصیر وگناه خود ما است.

ما درین جنگ و ناسازگاری  ، فاتح وبرنده یی نداریم ، آنی بیشتر بی آبرو ، بیشتر وابسته و سبک خواهد شد که فکر کند باسرزوری طرف دیگر را منکوب میسازد و با حمایت بیرونی بقدرت انحصاری تکیه میزند .

خیرما و آینده ما درین است که بیکدیگر  خود با همه اختلافها کنار بیاییم ، نقش افغانهایکه در منازعه کمتر حصه دارند  ، در ایجاد صلح نیز ضعیفتر است ، صلح را کسانی میسازند که در برابرهم سنگر نشین اند و برای نابودی یکدیگر در مسابقه اند ،  آنها باید باهم اعتماد نمایند و گلهای تفاهم ابدی و همیشگی را به ملت مظلومشان تقدیم نمایند.