د دعوتګر عبدالرحمن السميط جالبه او نادره کيسه

د یو کلي په اړه یې واوریدل چې اسلام نه دی ور رسېدلی، د ورتګ هوډ یې وکړ، ملګرو یې وویل:

- نه شو کولی! زموږ او د کلي ترمنځ سیند دی چې له مګرمچانو( تمساح ګانو) ډک دی.

ده وویل:

- ما ورولی زه مسئولیت پر غاړه اخلم.

موږ په سیند ورتېر شو، هرې خوا مګرمچان تاوېدل، کلي ته ننوتلو، خلک حیران شول، ویې ویل:

دلته څنګه راورسېدئ؟!

ومو ویل:

-الله وساتلو ځکه چې د هغه دین خپروو! اسلام مو ورته شرحه کړ

مشر یې راته وویل:

-  موږ یو شرط لرو، که دې پوره کړ، موږ مسلمانیږو

- شرط مو څه دی؟!

-  کلونه وشول چې په موږ باران نه کیږي، خپل رب نه دې زموږ لپاره باران وغواړه!

-  سمه ده، خو تاسې کلیوال راټول کړئ، هغوی راټول شول، راپورته شوم، اودس مې وکړ، بیا په لمانځه ودریدم، الله ته په سجده پریوتم، زخت مې وژړل، ومې ویل:

- ( ای ربه د عبدالرحمان دین د عبدالرحمان په ګناه مه خواروه ). تر هغې مې له سجدې سر پورته نه کړ، تر څو چې مې د بریښنا غږ وانه وریده، سر مې راپورته کړ، باران راښکته شو، ټول کلي چېغې کړې:  ( نشهد أن لا إله إلا الله ) تکبیر مې وکړ او د الله ستاینه مې په ځای کړه .

په لاس یې په افریقا کې تر  11 مليونه ډېر وګړي مسلمانان شول، پوره  29  کاله یې په افریقا کې خلک د الله تعالی وحدانیت ته رابلل.

تقریبا  5700 مسجدونه او  15000 دارالایتامونه، 124 روغتونونه او 840 دارالحفاظونه یې ودان کړل.

دا دعوتګر شخصیت عبدالرحمن السميط دی.

" رحمه الله وأسكنه فسيح جناته "