No-IMG

غزل – پير محمد کاروان

شیطان به خاندي خو انسان او پرښتې ژاړي

ستا په ماتم کې، د وطن بُوره ادې ژاړي

د ژوندون متن اوښکې اوښکې په سلګو یې لولم

لفظونه مات کلمې کولپ دي او جملې ژاړي

د کلي پورې غونډۍ ټوله هدیرو، ونیوه

د کلي زړه چاودلی ماتې دروازې ژاړي

چې ماشومان به یې په غېږه کې للو للو وو

هغه د ژوند هغه د مینې افسانې ژاړي

پر خوبَولي کلي راغله زلزله د مرګي

ګَړنګ ته ویښې غورځېدلې ازانګې ژاړي

دا سپینې تورې ماشومانې راته و خندوې

خدایه د دې وطن غریبې ورځې شپې ژاړي

د صبر سور ګلاب د شنو پلوشو هیله بویه

کاروانه نن دې که غزلې قصیدې ژاړي

۲ سرطان ۱۴۰۱ هجري شمسي، خوست توره وړۍ

*دخوست پکتیکا او پکتیا د زلزلې قربانیان دې الله وبښي، غمجنې مور وطن ته دې الله لویه تسلي نصیب کړي. الله دې پر دې غمجن وطن د مینې، خوشحالۍ او عزت زمانه راولي.

تبصره / نظر

نظرات / تبصري

د همدې برخي څخه

شریک کړئ

ټولپوښتنه

زمونږ نوي ویبسائټ څنګه دي؟

زمونږ فيسبوک