عدالت، مدارا و مدیریت عمری

در مورد عدالت حضرت عمر فاروق (رض) دانشمندان مسلمان و غیر مسلمان در کتب و مقالات خود داستان های زیاد را ذکر کرده اند و حتی بعضی ها کتاب مستقل تألیف کرده اند و من فقط به یک موضوع صلح که آن حضرت با مردم بیت المقدس نموده اند اشاره مختصر به عنوان مشت نمونه از خروار در این نوشتار ارائه خواهم کرد تا آنهایکه خود ها را مدافعین حقوق بشر می دانند بدانند که چهارده صد سال قبل خلیفهٔ از خلفای پیامبر زماینکه با یهودیان و نصرانیان بیت المقدس صلح کردند و در صلح نامه که نوشتند همهٔ نکات اساسی حقوق بشر را در آن ذکر نموده و به آن ها تا صد ها سال مسلمانان پایبند باقی ماندند و عمل کردند. در آن روزگار نه چال و نیرنگی مطرح بود و نه هم از جنگ های نیابتی خبری بود و نه یک ملتی را بخاطر بدست آوردن منافع مادی خود به خاک و خون می کشیدند و نه هم آنها را به عنوان یک پروژه سیاسی و اقتصادی بر میز قمار قرار می دادند و همه هستی آن ملت از خود بی خبر را تار و مار می کردند اینک زمان آن رسیده که مسلمانان و هم غیر مسلمانان عدالت، مدارا، مدیریت و همدیگر پذیری را از حضرت عمر فاروق بیاموزند. که با تأسف این موضوع انطوریکه باید مطرح می شد مطرح نشده است.

در تاریخ طبری آمده است که عمر (رض) با مردم ایلیا یعنی بیت المقدس در جابیه (دهکده ای نزدیک جولان در جنوب شرقی دمشق) صلح کرد و همانجا برای ایشان صلح نامه نوشت برای همه بخش ها به یک صورت مگر برای مردم بیت المقدس ظاهرأ نامه های دیگر هم بر همین منوال بوده است.

"بسم الله الرحمن الرحیم، این نامه ای است که بندهٔ خدا عمر امیر مومنان به مردم بیت المقدس داده است، به آنان از لحاظ جان و مال و کلیسا ها و صلیب هایشان سالم و دردمند شان امان می دهد و برای دیگر مردمی که در آنند کسی در کلیسای آنان سکونت نخواهد کرد و آن را ویران نخواهد ساخت و چیزی از آن و حدود آن و صلیب ها و اموال ایشان کاسته نخواهد شد آنان را مجبور به ترک دین و آیین نمی کنند و به هیچ کس از ایشان زیانی نخواهد رسید و در بیت المقدس هیچ یهودی همراه ایشان اسکان داده نخواهد شد و بر مردم ایلیاست که همچنان جزیه بپردازند که اهل دیگر شهر ها می پردارند.

و بر عهده ایشان است که رومیان و دزدان را از آن شهر بیرون کنند هر کس از آنان که از بیت المقدس بیرون اید تا هنگامی که به جایگاه امنی برسد  بر جان و مال خویش در امان خواهد بود و هر کس از ایشان که در شهر بماند هم در امان است و بر اوست که همان جزیه مردم بیت المقدس را بپردازد. هر کس از مردم ایلیا هم که بخواهد با رومیان برود مشروط بر‌ این که پرستش گاه و صومعه خود را خالی کنند آنان هم بر جان و صلیب خود در امانند تا که به جایگاه امنی برسند.

زمین دارانی که پیش از کشته شدن فلان کس؟ در بیت المقدس بوده اند اگر چه بخواهند همانجا بمانند بر عهده ایشان است که جزیه ای همچون جزیه مردم بیت المقدس بپردازند و هر کس بخواهد می تواند با رومیان برود و تا هنگام درو برداشت محصول از آنان چیزی گرفته نمی شود.

بر آنچه در این نامه نوشته شده عهد و ذمه خدا و رسولش می باشد و ذمهٔ خلفا ‌‌و مومنان به شرط آن که ایشان جزیه ای را که بر عهده شان مقرر شده است بپردازند. بر این کار خالد بن ولید و عمرو بن عاص و عبدالرحمن بن عوف و معاویه بن ابی صفیان گواه اند و عهدنانه به سال پانزدهم آماده و نوشته شد"

منبع (وثایق: نامه های حضرت ختمی مرتبت، و خلفای راشدین: تألیف دکتر حمیدالله حیدر آبادی)

نوت؛ مقدار جزیه در آن وقت کمتر از ذکات بوده است که مسلمانان به دولت اسلامی می پرداختند.

اگر‌صلح نامه را بطور دقیق تحلیل و تجزیه نمایید ملاحظه خواهید فرمود که به نکات آتی توجه بیشتر شده است:

۱- آزادی بیان و عقیدت (حق انتخاب دین)

۲- حق زندگی کردن (حفظ جان)

۳- حق داشتن مال (حفظ مال)

۴- حق سکونت و انتخاب محل زندگی

۵- تأمین امنیت آنها (تأمین عدالت)

۶- تأمین کار و بار آنها (حق انتخاب شغل و کسب کار)                                                                                     ۷- حفظ آبرو ‌حیثیت آنها

۸- در بدل این همه تعهدات و خدمات به آنها ایشان را مکلف به پرداختن جزیه کرد.

۱- آزادی بیان و عقیده (حق انتخاب دین)

امروز جهان غرب به داشتن همین آزادی ها یعنی آزادی بیان و آزادی عقیده می نازند و جهان کمونیسم را در گذشته به ندادن این حقوق به ملت هایشان متهم می کردند و آنها را بنام رژیم های دیکتاتوری به جهانیان معرفی می کردند. آنها جهان را به دو بخش تقسیم کرده بودند اول جهان که در آنها نظام ها و رژیم های سیاسی حاکم اند که از اعلامیه جهانی حقوق بشر حمایت می کنند و در کل بنام جهان آزاد معروف اند دوم جهان غیر آزاد که بر آنها نظام های دیکتاتوری حاکم اند که به اعلامیه جهانی حقوق بشر معتقد نیستند و مردم کشور های خود را از آن آزادی ها و حقوق محروم نگهداشته اند ولی در حقیقت بانی این همه آزادی ها حتی آن عده حقوق که در اعلامیه جهانی حقوق بشر مطرح گردیده است دین اسلام است. در صلح نامه فوق الذکر آمده است که مردم بیت المقدس مجبور به ترک دین شان نمی شوند آنها در انتخاب دین خود و انجام مراسم مذهبی و عبادات خود به هر طوریکه می خواهند آزاد اند و همچنان کلیسا های آنها از تعرض مصون می باشند از نظر دین اصلا آزادی بیان و عقیده عدالت را تأمین می کند.

۲- داشتن حق زندگی (حفظ جان)

در این صلح نامه همه مخیر شده اند که اگر در بیت المقدس زندگی می نمایند جان های شان در امان است و اگر می خواهند بروند باز هم جان های شان در امان خواهد بود تا که به محل امن برسند.

۳- حق داشتن مال (حفظ مال)

مردم بیت المقدس باز هم مخیر شده اند که اگر در بین المقدس زندکی می نمایند مال های شان در امان است و اگر می روند باز هم تا رسیدن بیک محل امن مال های شان در امان است حتی آنهای که شغل زراعت دارند در زمین های خود می خواهند زراعت کنند مال های شان در امان است.

۴- حق انتخاب مسکن و محل زندگی

در صلح نامه تأکید شده است که آنها در انتخاب محل زندگی آزاد اند و آنها می توانند در بیت المقدس باقی بمانند و هم می توانند به شهر های دیگر بروند.

۵- تأمین امنیت آنها (تأمین عدالت)

آن همه تعهدات را که در صلح نامه حضرت عمر فاروق بر ذمه خود گرفتند برای تأمین امنیت آنها یعنی تأمین عدالت بوده است در حقیقت دین اسلام دارای مقاصد و اهداف خاص است که در بین مسلمانان معروف اند؛ ۱- حفظ جان ها ۲-حفظ مال ها ۳-حفظ آبرو و حیثیت و شرف انسان ها ۴-حفظ نسل انسان ها ۵-حفظ عقل انسان ها ۶-تأمین امنیت شهر هاو راه ها و عدالت.

منظور از حفظ موارد فوق الذکر تأمین امنیت و عدالت برای یک زندگی بدون تشویش ها و تهدید ها و فراهم ساختن بستر مناسب برای رشد اخلاق ، افکار و اقتصاد جامعه است.

تأمین عدالت از امور مهم است که دین اسلام بر آن تأکید فراوان کرده است. مساوات، برابری و عدالت عملی را فقط در اسلام می توانید بیابید . اسلام در مراسم فریضهٔ حج همه کالا های رنگارنگ و قیمت بها را از تن مسلمانان بیرون می کند و فقط دو قطعه تکه سفید نادوخته شده را بر تن آنها می پوشاند همه را یک رنگ می سازد. در این مراسم شاه و گدا با هم مساوی و برابر اند.

سیاه پوست و سفید پوست و زرد و سرخ نسبت به دیگری برتری ندارند همه در یک صف قرار می گیرند و در نماز های که با جماعت در روز های عید، جمعه و روزانه خوانده می شوند همه در یک صف برابر قرار می گیرند هر کس که اول آمد در صف اول می نشیند و مستحق جای در صف اول است در حالیکه تا هنوز در امریکا کلیسا های وجود دارد که به سیاه پوستان اجازه ورود به آن ها را نمیدهند.

۶- تأمین کار و بار آنها (حق انتخاب شغل و کار)

در صلح نامه به این مورد تأکید شده است و به مردم بیت المقدس اطمینان داده شده است که اگر می خواهند در شهر زندگی کنند می توانند زندکی کنند همه چیز آنها در آمان خواهد بود و اگر می خواهند به کشت و زراعت خود در زمین های شخصی خود بپردازند آزاد و مخیر اند.

۷- دادن جزیه

نظام اسلامی برای تأمین مخارج و مصارف دولت اسلامی و همچنان تأمین مخارج فقرا و… بر مسلمانان ذکات و عشر را فرض گردانید و مسلمانان مکلف گردیدند که در اخیر یک سال ذکات مال ها و عواید و عشر حاصلات خود را به دولت بپردازند به همین قسم به اتباع غیر مسلمان دادن جزیه لازم گردید. جزیه کمتر از ذکات است که یک مسلمان به دولت اسلامی می پردازند.

برادر مسلمان !

اگر امروز یک کشوری بیک شهری مسلط شود چه می کند؟ این روز ها روس ها در اوکراین مرتکب چی جنایاتی می شوند؟ آنها بعد از انهدام خانه ها و بقتل رساندند اوکراینی ها حتی به دختران خورد سال هم تجاوذ جنسی کردند تعداد از این دختران را نیز بقتل رساندند. مگر در مدت بیست سال جامعه جهانی در کشور ما چی گلی را به آب دادند؟ در عراق چه کردند؟ خون میلیون ها مسلمان را ریختند آنهم به بهانه مبارزه علیه تروریزم و استقرار نظام دموکراتیک ، آنها مرتکب هزاران جنایات شدند آنهم بنام دفاع از آزادی و حقوق بشر.

چهارده صد سال قبل امیر مسلمانان با مردم بیت المقدس صلح می کند و در صلح نامه مشهور اش همه حقوق انسانی و اسلامی آنها را تأمین می کند که تا هنور تاریخ نظیر آن را بیاد ندارد که از جانب یکی ار امپراطوران، پادشاهان و ریس جمهور های کشور های غیر مسلمان به ثبت رسیده باشد.

چرا باز هم مسلمانان ملامت اند؟ علت آن را می دانید؟ ما به این نکته خوب فهمیده ایم که دشمنان دین ما برای تخریب دین ما از هر فرصتی، بهانه ای و امکاناتی استفاده می کنند و لحظهٔ آرام نمی گیرند. اگر آنها دیروز بر کشور ما هجوم آوردند و هزاران میلیارد دالر را مصرف کردند در نهایت یک هدف را تعقیب می کردند، آنها می خواستند نسل جوان کشور ما را آنطور که می خواهند تربیه کنند، ولی شعار آنها، تأمین صلح و ثبات در کشور و تأمین عدالت و رشد اقتصادی کشور بود. آیا برای این اهداف بظاهر انسانی و خوب رسیدند؟

چرا چنین شد؟ این گناه بر گردن کیست؟ آنها چند سال قبل عراق را بحیث یک پروژه سیاسی و اقتصادی در نظر گرفتند. صد ها هزار انسان را قربانی کردند و صد ها میلیارد دالر را از کشور های خود به همین بهانه کشیدند و بیشتر آن را به جیب زدند و در این میان یک کشور اسلامی را بخاک و خون کشیدند و آنها را بعد از ختم پروژه بحال خود گذاشتند تا همدیگر را بیشتر از پیش بقتل برسانند آنهم به اثر اختلافات داخلی که آن ها در بین ملت عراق چاق و فربه کرده بودند.

و بعدأ افغانستان را انتخاب کردند تا با براه انداختن این پروژه صد ها میلیارد دالر را از کشور های خود بیرون بکشند و به جیب بزنند. و برای این منظور صد ها هزار انسان بی گناه را به شهادت رساندند و یک کشور را به خاک و خون کشیدند حالا اوکراین را بحیث یک پروژه انتخاب کردند و اگر چه می خواستند کشور تایوان را نیز صدقه سر خود کنند و چین را عصبانی بسازند تا بر تایوان هجوم بیاورند و در نتیجه یک پروژه دیگر را در شرق آسیا آنها برای خود هم باز کنند اما چین خود را به حلقه این دام بند نساخت و به گفته رندی خراباتی که گفته بود "یک جو از مردی کم کن سال ها بی غم استراحت کن" یک جو از مردی کم کرد تا که راحت به رشد اقتصادی خود که غرب را شدیدأ ناراحت ساخته است بطور نورمال ادامه بدهد.

آنها کشور ها را و مردم آن ها را برای بدست آوردن مقاصد مادی و سیاسی که دارند صدقه سر می سازند.

چرا چنین جرئت یافته اند که ملت ها و کشور ها را به میز قمار بگذارند و مانند حافظ شیرازی بیک خال هندویش شهر های سمرقند و بخارا را ببخشند؟

مقصر اصلی کیست؟ باید اعتراف کرد که مقصر اصلی ما هستیم و پادشاهان و ریس جمهور های اند که بر این کشور ها حکومت کرده اند. بطور مثال؛

۱- اکثریت پادشاهان و ریس جمهور های که بر کشور های اسلامی حکومت کرده اند عمدأ نخواسته اند که مردم این کشور ها تحصیل کنند و رشد کنند و کشور را به سوی ترقی و تعالی سوق بدهند. آنها فقط بفکر ادامه ی بی جنجال حکومت کردن و قدرت خود بودند و آن را از طریق بی دانش نگهداشتن مردم کشور خود بدست می آوردند.

۲- فقیر نگهداشتن مردم - فقر کفر را می آورد "حدیث" ملت که در میدان جهل و نادانی قرار داشته باشد بدیهیست که فقیر و ناتوان می شود و محتاج دیگران می گردد.

۳- عدم قدرت برای دفاع از خود - کشوریکه فقیر باشد و از دانش روز بی بهره باشد نمی تواند از خود دفاع کند.

جهل و نادانی فقر را بوجود می آورد و فقر ملت ها را ضعیف می سازد و محتاج دیگران می سازد و بستر مناسبی را برای هجوم کشور های زورگوی فراهم می سازد. آن سردمداران مسلمان باید متوجه می شدند که اگر مردم یک کشور را فقیر نگهدارند آنها را عمدأ به سوی کفر سوق میدهند. جامعه جهانی افغانستان را زمانیکه اشغال کردند پول زیاد را برای کافر ساختن جوانان و مردم این کشور توزیع و مصرف کردند ولی زمانیکه مشاهده کردند که با بالا رفتن سطح در آمد افراد این کشور مردم آنقدر که آنها انتظار داشتند به دنبال آنها نرفتند به همین خاطر در سال ۲۰۱۴ تصمیم گرفتند که کمک های خود را محدود بسازند و مردم را محتاج و گرسنه بسازند و بعد با دادن پول کم آنها را مرحون احسان خود بسازند و بدین ترتیب قلوب آنها را از دین اسلام دور بسازند. آنها بعد از رفتن خود ار کشور شرایط را طور عیار ساختند که حالا مسؤلین و مردم ما خوشحال می شوند که غربی ها برای آن ها کمک کنند ولی متوجه این نکته نیستند و نیستیم که همان دشمنان دین ما توسط خود ما می خواهند به اهداف خود بعد از بیرون شدن شان دست یابند یعنی توسط خود ما دین ما را می کوبند. چطور؟ زمانیکه ما کمک های آنها را بحیث یک مجاهد و مسؤل در بین مردم توزیع می کنیم قلوب مسلمانان توسط دشمنان ما شکار می گردد. مردم فقیر این کشور این کمک ها را می گیرند و قلبأ زیر بار احسان غربی ها (کفار) قرار می گیرند. این مرحون احسان شدن ها در قلوب مردم فقیر محبت و دوستی را نسبت به کفار ایجاد خواهد کرد.

آنها آن مردم را که به آن ها کمک ارسال کرده اند نسبت به مجاهدین و دین اسلام ترجیح خواهند داد و برعکس دین، فرهنگ و نظام سیاسی، اقتصادی و اجتماعی شان را قبول خواهند کرد.

برادران مسلمان باید بدانند یک دالر امریکائی که به عنوان کمک های بشر دوستانه و انسان دوستانه به افغانستان وارد می شود مخرب تر از یک تانک چیندار روسی است. این سخن را من بار ها در دوران جهاد تکرار می کردم.

یا الله به همه ما دانش دینی و سیاسی عنایت بفرما.