وصیت نامه شهید انس شریف

وصیت نامه شهید انس شریف
خبرنگارمحبوب الجزیره:
این وصیت‌نامه و پیام آخر من است.
اگر این کلمات به شما رسید، بدانید که اسرائیل موفق شده صدای مرا خاموش کند و مرا به شهادت برساند.
ابتدا السلام علیکم ورحمت الله وبر کاته

خدا می‌داند که تمام توان و تلاش خود را به کار گرفتم تا پشتوانه و صدای مردمم باشم، از زمانی که چشم به جهان گشودم در کوچه‌ها و محله‌های اردوگاه جبالیا زندگی کردم. امید داشتم خدا عمرم را طولانی کند تا با خانواده و عزیزانم به شهر اصلی‌مان عسقلان اشغالی (المجدل) بازگردیم، اما مشیت خدا بر همه چیز مقدم بود و حکم او نافذ است.
من درد را با تمام جزئیاتش تجربه کردم، بارها تلخی فقدان را چشیدم، اما هرگز از انتقال حقیقت آنطور که هست، بدون تحریف یا دستکاری، کوتاهی نکردم، شاید خدا شاهد باشد بر کسانی که سکوت کردند و کسانی که به کشتار ما رضایت دادند، کسانی که نفس‌های ما را محاصره کردند ولی استخوان‌های خردسالان و زنان ما را ندیدند و قتل‌عامی که بیش از یک سال و نیم است بر مردم ما می‌رود را متوقف نکردند.

من به شما فلسطین را توصیه می‌کنم، جواهری بر تاج مسلمانان و تپش قلب هر آزاد انسانی در جهان.
اهل فلسطین و کودکان مظلوم و کوچک آن را به شما می‌سپارم، کودکانی که فرصت خواب و زندگی در آرامش و امنیت را نیافتند،
جسدهای پاک‌شان زیر هزاران تن بمب و موشک اسرائیلی تکه تکه شد و قطعات بدنشان به دیوارها پاشیده شد.

به شما توصیه می‌کنم که زنجیرها و مرزها صدای شما را خاموش نکند، و تسلیم نشوید، و پلی برای آزادی کشور و مردم باشید تا خورشید کرامت و آزادی بر سرزمین غصب شده ما طلوع کند.
خانواده‌ام را به خوبی بسپارید،
دختر عزیزم شام را که نتوانستم ببینم بزرگ شود، همانطور که آرزو داشتم.
پسر گرامی‌ام صلاح را که دوست داشتم در کنار او باشم تا قوی شود و بار مشکلات را از دوشم بردارد و راه را ادامه دهد.

مادرم مهربانم را سفارش می‌کنم که دعای او باعث رسیدنم به این جایگاه شد، و دعایش حصنم بود و نور راه من.
از خدا می‌خواهم قلبش را آرام کند و بهترین پاداش را به او دهد.

همسر عزیزم، همراه زندگی‌ام، ام صلاح بیان، که جنگ ما را از هم جدا کرد اما وفادار ماند، مثل تنه درخت زیتون که خم نمی‌شود، صبور و متوکل، امانتی را که در نبود من داشت با تمام قدرت و ایمانش حفظ کرد.

شما را سفارش می‌کنم که دور آنها جمع شوید و پس از خدا پشتیبانشان باشید.
اگر بمیرم، می‌میرم در راه اصولم، و به خدا گواهی می‌دهم که از قضایش راضی‌ام، به دیدارش ایمان دارم و مطمئنم آنچه نزد خداست بهتر و ماندگارتر است.

خداوندا، مرا در شمار شهدا بپذیر، و گناهان گذشته و آینده‌ام را ببخش، و خونم را چراغ راه آزادی مردم و خانواده‌ام قرار ده.
اگر کوتاهی کردم مرا ببخش و برایم طلب رحمت کن، من به عهد وفا کردم، تغییر و تقلب نکردم.

غزه را فراموش نکنید…
و مرا از دعای خیر و طلب مغفرت خود بی‌نصیب نگذارید.

انس جمال شریف
۶ اپریل۲۰۲۵